کد مطلب:231519 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:202
از سوره ی انعام
43- حسین بن خالد گوید: از حضرت رضا علیه السلام پرسیدم تفسیر آیه «و ما تسقط من ورقة الا یعلمها و لا حبة فی ظلمات الارض و لا رطب و لا یابس الا فی كتاب مبین» چیست؟
فرمود: «ورقه» كودكی است كه از شكم مادرش سقط شده باشد و در هنگام سقط فریادی نكند گفتم: «و لا حبة» چیست؟
فرمود: فرزندی است كه در شكم مادرش باشد و قبل از اینكه موعدش باشد سقط كند و در هنگام سقط فریاد برآورد.
راوی گوید: عرض كردم: «و لا رطب» چه معنی دارد؟
فرمود: «مضغه» است، و این در هنگامی است كه نطفه در رحم جای گیرد قل از اینكه هیكل بچه به كمال برسد، گوید: «و لا یابس» چه معنی دارد؟
فرمود: كودكی كه به كمال رسیده باشد و تمام اعضاء و جوارح او پیدا باشد، گوید: گفتم: «فی كتاب مبین» چیست؟
فرمود: یعنی در نزد امام مبین است.
44- محمد بن فضیل از حضرت رضا علیه السلام روایت كرده كه آن جناب در تفسیر آیه شریفه «و هو الذی أنشأكم من نفس واحدة فمستقر و مستودع» فرمود:
[ صفحه 513]
هر كس دارای ایمان ثابت باشد این ایمان تا روز قیامت مستقر خواهد بود، و اگر ایمان عاریه باشد خداوند قبل از مرگ آن را از صاحبش خواهد گرفت.
45- ابونصر بزنطی از حضرت رضا (ع) روایت كرده كه آن حضرت در تفسیر آیه مباركه «وآتوا حقه یوم حصاده» فرمود:
اگر كسی با دو كف خود صدقه بدهد اسراف كرده است، پدرم هنگامی كه وقت چیدن زراعت می شد چون می دید یكی از غلامانش با دو كف دست خود به فقراء گندم می دهد فریاد می زد: با یك دست بدهید و مشت خود را پر كنید و به مستحقین برسانید، و اگر می خواستند گندم را همان طور كه در سنبل بود بدهند می فرمود مشت مشت بدهند.
و در روایت دیگری آمده كه سعد بن سعد از حضرت رضا پرسید اگر در روز چیدن و درو كردن محصولات مستحقین نباشند باید چه كار كرد؟
فرمود: بر گردن آنها چیزی نیست.
46- حمدان بن سلیمان نیشابوری گوید: از حضرت رضا علیه السلام پرسیدم تفسیر آیه شریفه «فمن یرد الله أن یهدیه یشرح صدره للاسلام» را بیان فرمائید.
فرمود: هر كس را خداوند متعال بخواهد به وسیله ایمانش در دنیا به طرف بهشت در آخرت هدایت كند به او شرح صدر می دهد تا تسلیم اوامر خداوند متعال بشود و به پروردگار اعتماد داشته باشد و به ثوابی كه خداوند به او وعده كرده مطمئن گردد.
و هركس را بخواهد گمراه كند و او را از بهشت خود دور گرداند برای آن است كه وی در دنیا كفران ورزیده است و در نتیجه دلش تنگ شده و به اندازه ای كه در كفر خود شك می كند و در معتقدات خود مضطرب می گردد، كارش به جائی می رسد كه
[ صفحه 514]
گویا از آسمان فروافكنده می شود.
برای همین جهت خداوند پلیدی را بر كسانی كه ایمان نیاورده اند برقرار كرده است.
فرمود: «ورقه» كودكی است كه از شكم مادرش سقط شده باشد و در هنگام سقط فریادی نكند گفتم: «و لا حبة» چیست؟
فرمود: فرزندی است كه در شكم مادرش باشد و قبل از اینكه موعدش باشد سقط كند و در هنگام سقط فریاد برآورد.
راوی گوید: عرض كردم: «و لا رطب» چه معنی دارد؟
فرمود: «مضغه» است، و این در هنگامی است كه نطفه در رحم جای گیرد قل از اینكه هیكل بچه به كمال برسد، گوید: «و لا یابس» چه معنی دارد؟
فرمود: كودكی كه به كمال رسیده باشد و تمام اعضاء و جوارح او پیدا باشد، گوید: گفتم: «فی كتاب مبین» چیست؟
فرمود: یعنی در نزد امام مبین است.
44- محمد بن فضیل از حضرت رضا علیه السلام روایت كرده كه آن جناب در تفسیر آیه شریفه «و هو الذی أنشأكم من نفس واحدة فمستقر و مستودع» فرمود:
[ صفحه 513]
هر كس دارای ایمان ثابت باشد این ایمان تا روز قیامت مستقر خواهد بود، و اگر ایمان عاریه باشد خداوند قبل از مرگ آن را از صاحبش خواهد گرفت.
45- ابونصر بزنطی از حضرت رضا (ع) روایت كرده كه آن حضرت در تفسیر آیه مباركه «وآتوا حقه یوم حصاده» فرمود:
اگر كسی با دو كف خود صدقه بدهد اسراف كرده است، پدرم هنگامی كه وقت چیدن زراعت می شد چون می دید یكی از غلامانش با دو كف دست خود به فقراء گندم می دهد فریاد می زد: با یك دست بدهید و مشت خود را پر كنید و به مستحقین برسانید، و اگر می خواستند گندم را همان طور كه در سنبل بود بدهند می فرمود مشت مشت بدهند.
و در روایت دیگری آمده كه سعد بن سعد از حضرت رضا پرسید اگر در روز چیدن و درو كردن محصولات مستحقین نباشند باید چه كار كرد؟
فرمود: بر گردن آنها چیزی نیست.
46- حمدان بن سلیمان نیشابوری گوید: از حضرت رضا علیه السلام پرسیدم تفسیر آیه شریفه «فمن یرد الله أن یهدیه یشرح صدره للاسلام» را بیان فرمائید.
فرمود: هر كس را خداوند متعال بخواهد به وسیله ایمانش در دنیا به طرف بهشت در آخرت هدایت كند به او شرح صدر می دهد تا تسلیم اوامر خداوند متعال بشود و به پروردگار اعتماد داشته باشد و به ثوابی كه خداوند به او وعده كرده مطمئن گردد.
و هركس را بخواهد گمراه كند و او را از بهشت خود دور گرداند برای آن است كه وی در دنیا كفران ورزیده است و در نتیجه دلش تنگ شده و به اندازه ای كه در كفر خود شك می كند و در معتقدات خود مضطرب می گردد، كارش به جائی می رسد كه
[ صفحه 514]
گویا از آسمان فروافكنده می شود.
برای همین جهت خداوند پلیدی را بر كسانی كه ایمان نیاورده اند برقرار كرده است.